Akrep gibisin kardeşim,
korkak bir karanlık içindesin
akrep gibisin.
Serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
Midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı,
rahat ve sönmüş bir
yanardağ ağzı gibi
korkunçsun kardeşim...
Bir değil,
beş değil,
milyonlarcasın maalesef.
Koyun gibisin kardeşim,
gocuklu celep kaldırınca
sopasını
sürüye katılıverirsin.
Dünyanın en tuhaf
mahlûkusun yani.
hani şu derya içinde olup,
deryayı bilmeyen
balıktan da tuhaf.
Ve bu dünyada, bu zulüm
senin sayende.
Ve açsak, yorgunsak,
alkan içindeysek,
ve hâlâ şarabımızı vermek için
üzüm gibi eziliyorsak,
kabahat senin,
demeğe de dilim varmıyor ama,
kabahatin çoğu senin,
canım kardeşim!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder